Ljóð sem Gunnar orti til unnustu sinnar Franziscu Jörgensen árið 1912. Sonur þeirra Gunnar listmálari myndskreytir bókina, en Helgi Hálfdánarson þýddi ljóðið. Bókin gefin út í tilefni af 100 ára árstíð Gunnars eldra. Í bókinni er ljóðið bæði á íslensku og dönsku.